Go Kahani

                                બધાના ફાનસ બુઝાયેલાં છે              એક પ્રગ્નાચક્ષુ વ્યક્તિ પોતાના ઘરેથી રાત્રે વિદાય થવા લાગ્યો. એ સમયે મિત્રે પોતાનું ફાનસ એના હાથમાં પકડાવી દીધું. પ્રગ્નાચક્ષુ એ કહ્યું , ' હું ફાનસ લઈને શું કરીશ ? કારણ કે અંધારું અને પ્રકાશ બને મારા માટે સરખાં જ છે. '

એક ટુકડો આસમાન નથી જોતું મારે તારું આખું આકાશ પણ તું મને ખાલી એક ટુકડો તો આપ .. નથી જોતો મારે આખા જગત નો પ્રેમ તારી પાસે થી બસ તું પ્રેમ ની એક ઝલક તો આપ ...

Thank you આ શબ્દ સાંભળતા જ મન માં લાગણી નો પ્રવાહ વહેવા લાગે છે. કોઈ તમને દિલ થી thank you કહે અને તમે એ thank you ને deserve કરતાં હોઉં તો એ ટાઇમ ની જે ફીલિંગ્સ હોય એ અલગ જ હોય છે. 

                 અમુક કામ કરવા વિશે એક બાપ દીકરા વચ્ચે ચર્ચા થતી હતી. દીકરા એ કહ્યું કે મે નક્કી કરી નાખ્યું છે કે, મારે આમ જ કરવું છે.

પ્રોફેસર અશફાક અહમદ લખે છે : રોમ (ઈટાલી) માં મારા  પર ટ્રાફિક  પેનલ્ટી  થઈ. વ્યસ્ત હોવાના કારણે સમયસર પેનલ્ટી ભરી ન શક્યો જેથી કોર્ટમાં હાજર થવું પડયું. જજ સમક્ષ રજૂ  થયો તો તેમણે કારણ પુછ્યું, મેં કહ્યું કે હું પ્રોફેસર છું, વ્યસ્ત એવો રહ્યો કે સમય જ ન મળ્યો .

એક પતિ પત્ની હતાં. બંને વચ્ચે વિચારભેદ હતાં. બંને અનેક બાબતે જુદું જુદું વિચારતા, છતાં બંને સાથે રહેતા હતાં. 

એક દીકરીએ કરિયર વિશે પિતાને થોડાક પ્રશ્નો પૂછ્યા અને નિર્ણય માં મદદ કરવા કહ્યું. નિખાલસ પિતા એ હસીને કહ્યું કે, દીકરા, તારા નિર્ણય તું જ લે. મે તો મારી જિંદગીમાં જેટલા નિર્ણયો લીધા છે એ ખોટા સાબિત થયા છે.